Deze koude zaterdagmiddag leek het mij een prima idee om wat geschiedenis in de cloud op te schonen en kom je zomaar wat pareltjes tegen. Tien dagen na het neerschieten van de MH17 heb ik dit geschreven. Ik ben voorzichtig met mijn woorden, maar je proeft, leest, ziet de twijfel van wat ik geloof. Niet gepubliceerd omdat het zeker toen toch erg gevoelig lag.
En nu?
Op dit moment is er zelfs niets actueler vanwege de oorlog in Oekraïne en de rechtzaak MH17.
Is dit mijn eerste stukje ontwaken geweest?
10 days after …
… het neerstorten van MH17.
Zoveel mogelijk stoffelijke resten zijn op dit moment overgebracht naar Hilversum en het lijkt alsof de wereld is veranderd, donkerder, zwart in beleving.
Shock
Donderdag 17 juli, ik ben net thuis wanneer ik mijn pc aanzet en het vreselijke nieuws over vlucht MH17 lees. Hoogst waarschijnlijk neergeschoten door een raket en neergestort in de Oekraïne. Niemand heeft het overleefd, 298 onschuldige slachtoffers. Ik ben in shock …
Direct gaan de meest gruwelijke beelden viraal en worden beschuldigende vingertjes uitgestoken.
Diplomatiek spel?
Na de Russische annexatie van de Krim, begin maart, zijn er gevechten uitgebroken in de Oost-Oekraïne tussen het Oekraïense leger en pro-Russische separatisten. Beiden zijn goed bewapend waarbij 'men' zegt dat de pro-Russische separatisten hun wapens uit Rusland krijgen.
En alle slachtoffers ten spijt, hier (en wellicht al veel eerder) start het diplomatieke spel. In mijn ogen dan hè.
Meningen
Zoals veel van mijn mede Nederlanders volg ik het nieuws. Gewoon. Gemiddeld. Veel komt via internet binnen, een beetje via radio en televisie. Daarnaast werk ik dagelijks met het medium internet en social media. En ik probeer voorzichtig te zijn met de persoonlijke sporen die ik hierop achterlaat. Immers, wat jij in je opperste onschuld deelt, kan voor een ander grote impact hebben.
Dit kan dus ook manipulatief zijn.
Iedereen, wereldleiders maar ook jij en ik als de 'gewone' burger, hebben hun eigen mening over de ramp die nooit had mogen gebeuren. Ik hoor en zie van alles, van verregaande sancties tegen Rusland tot het uitzetten van de dochter van Poetin. Ik denk ook van alles ...
Dag van nationale rouw
Woensdag 23 juli, de dag dat de eerste kisten met de stoffelijke overschotten naar Nederland werden gevlogen, is uitgeroepen tot dag van nationale rouw. Een mooi en respectvol gebaar voor de nabestaanden. Hun leven zal nooit meer zijn zoals vóór 17 juli.
Maar geldt dit niet voor heel veel meer mensen? Nabestaanden van onschuldige oorlogsslachtoffers, aanslagen, zinloos geweld. Ook hun levens zijn onherstelbaar veranderd.
Met diep respect voor degenen die de loodzware klus van de identificatie moeten klaren, heb ook ik woensdag gerouwd, had een brok in mijn keel en heb tranen weggeveegd bij de beelden die mij bereikte.
Toch heb ik ook aan de eerder genoemde slachtoffers en nabestaanden gedacht.
Waarheid & manipulatie?
Maar … wie weet de hele waarheid over MH17? Jij? Zal de waarheid ooit bekend zijn of worden?
Zijn de beelden die jij ziet echt of gemanipuleerd? Zijn de teksten die jij leest echt of is er – al dan niet bewust – die ene alinea weggelaten waardoor een artikel een heel andere wending krijgt?
Geloven we alles klakkeloos omdat onze (wereld)leiders er voor vechten om de waarheid boven tafel te krijgen? Welke belangen spelen er allemaal?
Dit alles neemt niet weg dat ik meeleef met de rouwenden, maar blijf zitten met vragen.